Rituelen

Ben sola e ben nuda, senza miraggio, porta la sua anima Noteboom, ma il peso è indubbiamente notevole, e il risultato è un’insensatezza dura e crudele.I rituali del titolo - le religioni, la meditazione, le ricerche interiori, l’ascesi, qualunque filosofia di vita, persino il sesso occasionale per dimenticare la paura della morte - sono proprio quello che gli uomini mettono in atto per sopravvivere alla solitudine e alla mancanza di senso, ma quel che l’autore vuole dirci è che sono poc [...]

msarki.tumblr/post/8076738Almost immediately I entered a world not of my making and willingly allowed myself to engage the characters within the covers and become somewhat a friend to them. My personal allowances were not wasted, as good fortune greeted me at every turn the novel made. Cees Nooteboom begins this work with a bit of a disparaging look upon his main character, Inni Wintrop. Though Inni failed at his own suicide, his only marriage, and avoided a working career sufficiently respectab [...]

Man is a sad mammal that combs its hair.

This book baffles me. Cees Nooteboom is a Dutch writer who is sometimes touted for the Noble Prize. I've read only one of his books before, "The Following Story," which I liked a great deal. "Rituals" is often considered to bebetter. But it did not engage me much, and I'm not sure that I really understood it. Here's a try. Amsterdam, the backdrop for this story in three parts, each separated from the other by about ten years, is a place of maximum freedom where one can wander aimlessly and do pr [...]

_این ویژگی زمان است که پس از گذشتن، به شکل کلافی در هم‌گوریده، یا ماده‌ای جامد و یکپارچه، یا غذایی که همیشه فقط یک بو و یک طعم از آن احساس می‌شود به نظر می‌رسد._اگر چیزی بود که می تواتست مرگ را، کوری را، سرطان را درمان کند، همین بستر بود و بس. _تشریفات رمانی است شامل سه بخش که سه [...]

Inni Wintrop, protagonista del romanzo, è un personaggio smarrito e confuso dinnanzi alla contraddittorietà del mondo che si muove intorno a lui, prototipo dell’individuo gettato nel mondo di cui parla Sartre. Inni si definisce “un buco, un’assenza”, uno che dalla vita si lascia distrarre. Mentre gli altri due personaggi che egli incontra nel corso della narrazione -in cui sono raccontati trenta anni della sua vita non in sequenza, ma con ritorni al passato iniziando la storia dagli an [...]

Another one of those books whose own moments of brilliance justify–I say–my inclination to set the bar unjustifiably high, and so, falls short. Rituals lacks little more than ambition. Strangely, it seems this thin book would benefit from being either a bit shorter or indefinitely longer. By that I mean, by my estimation there is a lull or two that a harsher critic than I could deem ‘filler’ inside a small, incisive book, and, ‘structural’ inside a more substantial one: Take em out; [...]

Jesus, all I do is think about books, films and those elections I read about in the Guardian and Economist. I think about Rituals often, it must be radical. I know. Maybe I should admit my affectation for espresso and the Premier League.

A strange, brilliantly written book. Like other reviewers have said, there were so many passages that I wanted to save which is remarkable for such a short novel. Do not go to this novel for plot--but if you like philosophical fiction and great writing, you will enjoy this.

I found this book on a lark in a used bookstore. Dark, funny painfully honest and extremely intuitive. Plenty of lines to commit to memory. A wonderfully serendipitous find. I will reread this book many times.

Een merkwaardig boek. Het houdt je net genoeg vast om te willen weten hoe het afloopt, maar eigenlijk kan het je ook geen bal schelen. En toch heeft het iets van een magische gloed over zich. Ik vind het niet heel prettig lezen, maar je merkt wel dat het goed geschreven is.

An odd little book - with some wonderful writing and deep insights often in sentences that are easy to miss. To use a cliche it’s the gaps and things the book hints at rather than says that are its strength. As much about a mood as anything else.The characters have little appeal, but they are human. The only criticism is it is mostly light and profound, but occasionally clumsy for a paragraph or two. I find it hard to describe the book and imagine if you are not in the right mood or point in l [...]

Inni Wintrop is an aimless wanderer through life and alter ego of Nooteboom. Rituals follows him in three distinct parts starting out in 1963 introducing him as the narrator at the age of 30 just having been left by his wife. Hence, he tries to commit suicide but fails miserably. The novel then jumps back to 1953 where Inni meets Arnold Taads and finally in 1973 he meets Arnold's son Philip.It's a modern variation on Hesse's Narziss und Goldmund focussing on Goldmund's respectively Inni's part. [...]

Fraaie zinnen.‘Herinnering is als een hond die gaat liggen waar hij wil. En dat is wat hij zich herinnerde, áls hij zich iets herinnerde, de koersen, en dat de maan in de gracht geschenen had, en dat hij zich had opgehangen in zijn wc omdat hij in zijn eigen horoscoop in Het Parool voorspeld had dat zijn vrouw er vandoor zou gaan met een ander en dat hij, Leeuw, dan zelfmoord zou plegen. Het was een volmaakte voorspelling. Zita ging er vandoor met een Italiaan en Inni pleegde zelfmoord. Een g [...]

Eigenlijk is het nog steeds een actueel boek: voor mij gaat het over de vraag hoe je toch in hemelsnaam moet leven in een maatschappij die gedomineerd wordt door de beurs en het bedrijfsleven. Of over de vraag hoe je dat toch in hemelsnaam moet doen: een leven leiden. Als je te veel aan je principes en ideeën vasthoudt, dan is het antwoord niet zo positief. En als je het verleden en de toekomst ontkent ook niet echt. Misschien moet je je gewoon aan kantoortijden houden:)

Prachtig geschreven, mooie zinnen (heb menig citaat bewaard in mijn e-reader) en interessante perspectieven op katholieke en Japanse rituelen. De personen en hun verhalen verdronken voor mii dan weer in die mooie schrijfsels, maar het einde was heel indrukwekkend.

"Op de dag dat Inni Wintrop zelfmoord pleegde stonden de aandelen Philips 149.60. De slotkoers van Amsterdamse Bank was 375 geweest en Scheepvaart Unie was gezakt naar 141.50. Herinnering is als een hond die gaat liggen waar hij wil. En dat is wat hij zich herinnerde, áls hij zich iets herinnerde, de koersen en dat de maan in de gracht geschenen had, en dat hij zich had opgehangen in zijn wc omdat hij in zijn eigen horoscoop in Het Parool voorspeld had dat zijn vrouw er vandoor zou gaan met een [...]

A lo largo de nuestras vidas vamos conformando un yo dentro de una comunidad, una sociedad; vamos, un contexto. Desde copiar modelos, seguir ejemplos; apropiar o robar actitudes vistas, escuchadas, sentidas, incluso inconcientemente.Pugnamos por identificarnos a nosotros mismos y ante los demás, ya sea con indiferencia y azarosidad, o con calculada premeditación. Obsesivamente, desinteresadamente.Llega el punto donde podemos ubicarnos en un momento, en un tiempo y espacio por aquello que hemos [...]

Nadat hij het goed deed als eerste boekenlijstroman, heb ik hem ditmaal voor de tweede keer gelezen. Bewonderenswaardig, sterk in nagenoeg elk aspect. Het is een verhaal doordrenkt met, zoals de titel al doet vermoeden, verschillende rituelen; variërend van Christelijke gebruiken tot de uitvoering van de Japanse theeceremonie. De ceremonie is dan ook een terugkerend thema, evenals de tijd (en het omgaan daarmee) en de zelfverkozen dood.Er zijn drie belangrijke hoofdpersonen in het verhaal waarv [...]

I took this book to be an exploration of how people can deal with the feeling of emptiness in their lives. Some people follow strictly regimented schedules, others fall back on traditions and complicated ceremonies. Still others fall back on a code of doing nothing seriously and instead live a life of aimless wandering and dabbling. All of these strategies are the titular rituals, by which we attempt to cover up the world's meaninglessness with wobbling structures of our own creation. Maybe some [...]

Sono quattro stelle che forse un giorno rileggendolo potrebbero diventare cinque. Nel leggere l'ultima parte del libro il giudizio è salito infatti notevolmente, ma non capisco se la cosa dipenda da me o dal libro stesso. L'ho letto male, questo è certo, in modo distratto fin'oltre la metà, con la mente gravata da problemi quotidiani pressanti che mal si adattavano al senso di distacco dalla realtà che permea tutto il racconto e che solo verso la fine mi ha veramente toccato. Quello che è c [...]

See raamat on midagi niisugust, mis tõesti mõjub. Mõnel hetkel, mil ma seda lugesin, tundus see olevat parima keele ja vaimukaima mõttega raamat, mida ma üldse kunagi käes olin hoidnud. Selles on lehekülgi, kus peaaegu üle ühe lause öeldakse midagi, mille peaks meelde jätma – öeldakse midagi, mis tabab mõtet – ja tabab sel viisil, nagu vaid ilmselt Nooteboom seda teha suudab. Võibolla on mu vaimustuses süüdi see, et ma pikka aega millegi samaväärse peale polnud sattunud – [...]

En Rituales, el escritor holandés Cees Nooteboom nos plantea las vidas de tres personas, teniendo como tema central el cómo soportan la existencia, uno refugiándose en el orden, en rituales ancestrales de tipo oriental. Lo más original es que la vida del personaje principal se ordena en base a conocer a los otros dos que son padre e hijo y no se conocen pero son muy parecidos. El libro es tremendamente triste, falto de esperanza aún acabando con un atisbo de esta. La prosa de este señor es [...]

Om het op zijn Nootebooms te zeggen: ik heb het gevoel dat je dit boek in een zin zou kunnen samenvatten, maar ik weet niet welke die zin zou moeten zijn. Een puur filosofische 'roman' waarin de personages alleen maar dienstdoen als vehikels van het denkwerk van de auteur. De stijl is geweldig, met goedlopende volzinnen en een boosaardige humor. Maar is het onderwerp uiteindelijk interessant genoeg? Ik vind van niet, daar zou een echt verhaal met levende personages voor nodig zijn. Geef mij die [...]

Voor de derde keer gelezen en weer die magische ervaring. Wat een prachtig boek. Deze roman zet je aan het denken over het leven (en de dood). Kun je meer verlangen? Nooteboom, mijn favoriete Nederlandse schrijver. 2016: Voor de vierde keer gelezen voor een leeskring. En wederom werd ik na het eerste hoofdstuk, dat altijd wat moeite kost, in deze fantastische roman gezogen. Blijft 5 sterren. Ik hecht niet aan lijstjes maar dit is (momenteel) mijn favoriete roman uit welk taalgebied dan ook.

Inni Wintrop is a drifter through life, failing in marriage, work and suicide through a lack of application. His dabbling dilettantism is contrasted by his acquaintance many years apart of a father and son, Arnold and Philip Taads, whose lives are ruled by time, routine and ritual. It is a short, but slow read, written with that peculiarly continental philosophical detachment that you either adore, despise or in my case veer between the two states.

Тази история е произволна. Тя няма поука, не води никъде, но отива навсякъде, героите са изгубени, но това са глупости, всички са само там, където биха могли да бъдат. Ритуалите, на които се крепят, са и тяхната смърт, но няма как без тях. Тази история нищо не иска да каже, но поня [...]

A story of a man, who still kept something of a human being inside himself living in the "brave new world" and just refusing to deal with it. Some passages are just striking. No wonder this book became a kind of international "breakthrough" for the author.

красиво об одиночестве, отшельничестве, горах и чайных церемониях.

I read it again right after finishing. And then again. And will again. Miraculous, effortless prose.